زندگی ، مدیریت و دیگر هیچ
- دست خودم نیست ، ضمیر ناخودآگاهم همه چیز را از دریچه نحوه مدیریت و کیفیت مدیریتی میبیند .
اندکی بارش برف زمستانی کلا زندگی همه ملت ایران را فلج کرد،همه غافلگیر شدند.
از همه مفلوک تر شاید مدیریت فرودگاه های کشور بود
در راس آنها فرودگاه به اصطلاح بین المللی امام خمینی
مدیریت این فرودگاه بین المللی اسوه و نمونه مثال زدنی از توانایی ما در اقتدارمان برای مدیریت جهانی است .
میلیاردهاسال نوری با استانداردها فاصله داریم و یک علت برای تمام این گپ ها و فاصله هاخروج نخبگان است و هر چه فرار مغزها بیشتر شود ، جامعه ای مفلوک تر نصیبمان خواهدشد .
اداره امور کشور و مدیریت های مهم در دست نخبگان و شایستگان نیست .
کنترل چند سانتی متر برف زمستانی ، آنهم در سالهایی که هیچ نزولات برفی نداریم و اندکی دمای زیر صفر ، آنقدر ها هم سعب و ودشوار نیست
هرچند بلاشک با مدیریتی جهادی حل خواهد شد
با مدیریت آزمون و خطا
با مدیریت توکل
با مدیریت هیئتی
با مدیریت عرزشی
دقیقا مشابهه سالهایی که گذشتند و رفتند
و
ملت هم راضی و شادمان از اینکه امنیت دارند و حتی ساعتی را با برف بازی دلخوش اند تا بدانجا که آزادانه می خندند .
اما این رسمش نیست .
بنیان اش از کل پوشالی است
نادان چون طبل عطار است
طبل تو خالی ، بلند آواز و میان تهی... - پس خداروشکر کنیم که سرتاسر پاییز یه بارون نیومد و از اول زمستون تا الان این تنها برفیه که اومده وگرنه شهر نابود شده بود، دیگه زلزله و مدیریتش بماند!
- امسال شهرداری ۳۰میلیارد تومان بودجه برای برفروبی اختصاص داده بود.
+ نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم اسفند ۱۳۹۶ ساعت 9:36 توسط علی (شهرام) صاحب الزمانی
|