برايمان بيست و نه ديماه روز هواي پاك آنقدر اهميت دارد كه چند دقيقه اي در سوگ هواي پاك  موتور ماشين را خاموش كنيم و يا در مراسمي كه به همين منظور در فلان مدرسه ابتدايي به همت يك موسسه زيست محيطي غير دولتي ترتيب داده شده شركت كنيم وبا ژست خاص و ژورناليست پسند پاي چنيدين بيانيه را امضا كنيم و با مشت هاي گره كرده بگوييم : يالا يالا آسمون آبي مي خواييم ياالله ... و در نهايت باانجام اين حركات نمادين قدمهاي مؤثري در راه كاهش آلودگي هواي اراك برداشته باشيم .

اما گويا واقعيت چيز ديگريست آلودگي هواي شهر اراك اين روزها آنقدر شاخ شده است كه همه سعي و تلاش وافري براي كم كردن آن در حد حرف و شعارانجام مي دهند .

وقتي صحبت هاي صادقانه نماينده دولت جناب استاندار را مي شنويم كه : آقا آلمينيوم فلز سبك است !

آلمينيوم كالاي استراتژيك شهر اراك است !!

آقا من كاري ندارم هر تصميمي كه براي كاهش آلودگي هوا اراك مي خواهيد بگيريد بسم الله بگيريد 

فقط توليد آلومينيوم از چهارصد و چهل تن در روز نبايد كمتر شود و اين كلام آخر يعني اينكه خط توليد قديم و ديگهاي قديمي احياء همچنان بر خر مراد سوار خواهند بود و هيچ تعجيلي براي مصوبه هيئت محترم دولت در دومين سفر استاني به اراك نخواهدبود. دقيقا" اينجاست كه متوجه شوري وافر آش و شنيدن فريادهاي آشپز مي شوي . آش ديگه آنقدر شور شده كه صداي آشپز نيز به هوا برخواسته است .

اما درست هنگاميكه حملات آلاينده ها به قلب شهر و ريه هاي مردم اهميت خودش را كم رنگ مي كند و بوي بوكسيت براي كودكانمان جزي از زندگي مي شود  ... متوجه حمله ددمنشانه ديگري از جبهه جنوب مي شوي ... حملات  گاز دي اكسيد گوگرد از دودكشهاي نيروگاه حرارتي سيكل تركيبي شازند اراك بسيار بسيار خطرناك تر و مهلك تر از شليك موشك بصورت مستقيم به شهر اراك و هدف گرفتن ريه هاي تك تك شهروندان آن است .

مقايسه هاي ساده آمارهاي موجود در دانشگاه علوم پزشكي و آمار بالاي بيماران ريوي و سرطان ريه در اراك  در مقايسه با كل كشور و حتي مقياس هاي جهاني همگي مهر تاييدي بر اين حملات جبهه هاي مختلف است .

كمتر فرد تحصيل كرده اي را مي توان يافت كه اطلاعات كمي را جع به تاثير گاز دي اكسيد گوگرد و ميزان خوردگي آن و سهولت تركيب شدن اين گاز با باران و تشكيل باران اسيدي و تغيير  پي اچ خاك  از قليايي به اسيدي و خسارت هاي وارده به كشاورزي و باغات و مزارع و ... را نداشته باشد . 

بله واقعيت اين است كه اين نيروگاه سي و دو حرفي واقع شده در بيست كيلومتري اراك در سال 2009 و در قرن بيست و يكم و بلوغ تكنولوژي براي ايجاد انرژي الكتريكي " مازوت " مي سوزاند !!! كمي طنين واژه مازوت را در ذهنتان تكرار كنيد .  !!!

در هيچ جامعه توسعه يافته اي و در كمتر جامعه در حال توسعه اي اين عمل و اين تكنولوژي از رده خارج شده به وقوع  مي پيوندد و يا در حال وقوع است .

ريزش آوار گوگرد  آنهم در حجم تن بر روي شهر اراك و سر شهروندان اراكي موضوع ناخوشايندي است كه در ايام زمستان خشك  صبح و عصر و شام ندارد .

دود قهوه اي  كه وارد شهر  مي شود و به موازات كوههاي هفتاد قله به راه خود ادامه مي دهد همواره براي هر شهروندي در اين ايام قابل مشاهده است .

براي شهروندان اراكي خطر دي اكسيد گوگرد فراتر از كم هوشي مزمن كودكانمان و آسيب هاي بيماريهاي پوستي و چشمي و ريويست .

خطر SO2 جدي است .

شايد بهتر باشه كه بيدار شويم !!! هر چند با تاخير !