کاملا" منصفانه است اگر به عنوان یک عکاس ادعا کنیم که عکس آقای حسین پرتوی  در چنین روزی و در سی و یک سال پیش تیر خلاص را به پیکر نیمه جان رژیم پهلوی شلیک کرد . عکسی که آقای پرتوی در روز نوزدهم بهمن گرفتند و سلام نظامی همافران به نوعی باعث باور بسیاری از کسانی شد که هنوز تا آن موقع انقلاب را جدی نگرفته بودند .

اما در سوی دیگر قضیه نیم نگاهی به حال و روز کنونی این عکاس نیز خالی از لطف نیست  و باز تاکید می کند که هنر و هنر مند در جامعه کنونی ما چه جایگاه واقعی دارند . واقعیتها گاهی خیلی تلخند گاهی خیلی باور نا پذیر اما در هر حال واقعیتند .

شاید امشب در برنامه دو قدم مانده به صبح  و تنها برنامه فعلی تخصصی عکاسی   تلویزیون آنهم چون دقیقا  دوشنبه با روز نوزدهم بهمن و ملاقات همافران مصادف شده است   آقای افشین شاهرودی یادی از ایشان بکند  ... البته شاید .

اما این کافیست ؟  ... آیا برگزاری مسابقه عکسی با نام و یاد  این هنر مند و شاید دادن بخشی از عواید این مسابقه برای هزینه های بیماری ایشان و یا هر حرکت فرهنگی دیگری که به نوعی هم ارزش معنوی برای جامعه عکاسی کشور داشته باشد و هم ارزش مالی برای این هنر مند  کار خیلی مشگلی است ؟

ادامه مطلب از سایت وزین عکس آنلاین بدون تغییر آمده است .

سیاوش پرتوی، فرزند حسین پرتوی (عکاس پیشکسوت انقلاب) از تعلق نگرفتن هزینه‌ی اکسپوی سال گذشته صبا به این هنرمند خبر داد.

سیاوش پرتوی که با خبرگزاری ایسنا به گفتگو نشسته است، در مورد وضعیت جسمانی حسین پرتوی که سالهاست با بیماری دست و پنجه نرم می‌کند، گفت : “وضعیت عمومی‌اش تغییری نکرده، صحبت نمی‌کند و حرکتی ندارد. اخیرا داروهای جدیدی را به او می‌دهیم که پلاکت خونش پایین آمده و در گوارش‌ پدر هم مشکلاتی پیش آمده است اما هنوز مشخص نیست این اثرات از عوارض دارو است یا بیماری‌اش پیشرفت کرده است.”

پرتوی ادامه داد: “کسی از پدر احوالی نمی‌پرسد همان ۲۲ بهمن به ۲۲ بهمن می‌آیند و می‌روند و یادی می‌شود اما از سال گذشته هنوز کسی نیامده بپرسد حالش چه‌طور است.”

وی با اشاره به اکسپوی آثار عکاسی این هنرمند که عکس ماندگار بیعت همافران با امام خمینی (ره) را ثبت کرده است، گفت: “حدود یک‌سال پیش در موسسه فرهنگی هنری صبا آثار پدر را عرضه کردیم و شنیدیم که موسسه فرهنگی هنری شهرداری این آثار را برای موزه امام علی (ع) خریداری کرده است، اما هنوز هیچ پولی به ما داده نشده است. این در شرایطی است که عکس‌ها را خودمان با هزینه‌ی شخصی پرینت گرفتیم، قاب کردیم و در نمایشگاه به نمایش گذاشتیم.”

سیاوش پرتوی درباره‌ی نامه‌ای که حدود دوسال پیش به ریاست‌جمهوری نوشته بود، تصریح کرد: “بعد از گذشت مدت‌ها حدود چهارماه پیش گفتند که دومیلیون برای پدر در نظر گرفته‌اند، در شرایطی که دومیلیون تنها هزینه‌ی یک‌ماه پرستار پدر بدون هزینه‌های دارویی است اما با توجه به همه‌ی مکاتباتی که وجود دارد،هیچ پولی به ما داده نشده است.”

فرزند این عکاس تأثیرگذار دوران انقلاب افزود: “هزینه‌ی پرستار برای پدر روزی ۱۲۰ هزار تومان در دو شیفت بود که تصمیم گرفتیم که یک شیفت آن را لغو کنیم و خودمان از پدر پرستاری کنیم و حالا فقط روزی ۶۰ هزار تومان هزینه‌ی پرستاری پدر را می‌دهیم که در ماه یک‌میلیون‌و۸۰۰ هزار تومان است.”

سیاوش پرتوی درباره‌ی پرستاری که قرار بود “نهاجا” در اختیار خانواده پرتوی قرار دهد نیز گفت: “این پرستار حتی فرق بین دو لوله‌ای که از معده و بینی پدر رد شده بود را نمی‌دانست و کاری بلد نبود که انجام دهد و ما از آن‌ها خواستیم که این پرستار را عوض کنند، اما بعد از ۲۰ روز گفتند که نیرو نداریم بفرستیم.”

حسین پرتوی که یکی از عکاسان تاثیرگذار دوران معاصر و انقلاب به‌شمار می‌رود، از ۱۵ سالگی کار عکاسی را در آرشیو روزنامه‌ی کیهان آغاز کرد. عکس تاریخی او از لحظه بیعت همافران با امام خمینی در سال ۵۷ شاپور بختیار را واداشت که ادعا کند که این عکس ساختگی است.

*در همین رابطه : من خدمات زیادی به عکاسی ایران کرده ام