اول سلام

دوم  اینکه اعتقاد عجیبی دارم که قدیمی هایمان نان ارزان می خوردند و حرف های گران می زدند.

خوب دلیلش هم کاملا" واضح و آشکار است ... نبود بسیاری از رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی ( که هدف شان سرگرم کردن صرف است و لاغیر  ) و فقدان آنها باعث می شد که افراد با همدیگر بیشتر حرف بزنند و از لا به لای این حرفها  اندک اندک حرفهای سنجیده تری بیرون می آمد و پس از پایان جلسه یا شب نشینی یا مهمانی  حرفی     سخنی     کلامی      پندی       گفتاری       ...     نهایتا" چیزی بیرون می آمد که واقعا" ارزش داشت .

به قولی خودمون خروجی سیستم قوی بود . مثلا" می گفتند :

انسان شدن چه آسان  آدم شدن چه مشگل (محال است )

        

اما از وقتی که بچه بودم  همواره این حرف شهید مظلوم دکتر بهشتی برایم جالب بود :

بهشت را به بها می دهند  نه به بهانه

هر چند ایام سوگواری امام حسین (ع) فضای معنوی بسیار مفید و قابل استفاده ای را برای تمام مردم فراهم می کند که در فضای ایجاد شده همه می توانند به اندازه معیشت فکری و ذهنی خود از آن بهره جویند ولی یک سئوال  ...  براستی برای حضور در عزاداری امام حسین (ع) هم باید آرایش کرد  ؟ 

باید تیپ زد  ؟    باید  آراسته ظاهر شد  ؟    من که نمی دونم  ...

جواب هرچه که باشد و از هر نوع که باشد به شما خواننده  محترم می سپارم ولی نمی دونم چرا بی جهت و بی مقدمه بیاد فتنه دوست داشتنی بی همتای فوتبال ایران  (عادل فردوسی پور ) که در عدالتش حقیقتا" بسیار شک دارم  افتادم که می گفت  :

چرا در بازی های پرسپولیس و استقلال اینقدر بازیکنان خود را آرایش می کنند  ؟  و این آرایش چه کمکی به فوتبال آنها می کند  ؟